De dulci aegritudine amoris

Est enim suspensum et anxium de eo quem ardentissime 
diligas interdum nihil scire  (Plin. Epist. VI  4, 3)

      Symbolam nondum in lucem editam lego, cuius arbitrium atque existimationem proferre atque ad quosdam commentarios periodicos mittere debeo. Argumentum mihi placuit atque illic inter alia epistulam Plinianam (VI 7) ad uxorem missam euolui breuem atque iucundam, quam uobiscum praesertim, lectrices meae fideles, compartiri uolo:
  C. Plinius Calpurniae suae s.

  Scribis te absentia mea non mediocriter adfici unumque habere solacium, quod pro me libellos meos teneas, saepe etiam in uestigio meo colloces. Gratum est quod nos requiris, gratum quod his fomentis adquiescis; inuicem ego epistulas tuas lectito atque identidem in manus quasi nouas sumo. Sed eo magis ad desiderium tui accendor: nam cuius litterae tantum habent suauitatis, huius sermonibus quantum dulcedinis inest! Tu tamen quam frequentissime scribe, licet hoc ita me delectet ut torqueat. Vale.
     Quae uestrum, candidae lectrices, contraria haec ad uiuum descripta nescit et modo simili non affecta est umquam? Vtinam Calpurniae responsum ad epistulam hanc atque ad alias similes exstarent et legere possemus! 

Comentarios

Entradas populares de este blog

De reditu

Angiportum perangustum

Orbergiana uaria