Magis in dies

     Mensis Martius initium cepit nouis academicis grauidus, quorum nonnulla ex hoc scriptorio per fenestram prospicio in horizontem bona spe, pleraque autem animo fastidioso. Ecce hodie uobis, lectores candidi, unum nouum, alio die aliud.
     Nouam quidem ministrare coepi scholam ad sonos singulasque uoces linguae Latinae attinentem, cui hoc anno spero fore ut melior profectus sit, nam discipuli magis in annos rudimenta Latina ignorare uidentur. At inter eos, qui in conclaui huius anni fere uiginti sunt et plerique linguam Graecam malle quam Latinam confitentur, unus aut alter saltem lingua Latina usus est aut adhuc utitur, ut Felix discipulus, qui priuatim cogitationes Latine scribit uarias quasque pollicitus est mihi monstrare; ut Salus discipula, quae in quodam Lyceo Insulae Legionensis sermonem Latinum didicit modo, ut aiunt, uiuo et candida falsaque ipsa putabat, cum in Vniuersitatem intraret, omnes et professores et discipulos Latine colloqui; uel tandem ut Rubenius discipulus, qui abhinc duos annos Curso Aestiuo Latinitatis Viuae Matritensi interfuit, sed nunc temporis in alia studia animum intendere mauult. Silere quoque nolo nomen Albae discipulae, de qua animo praesentio optima. Nescio utrum ex conclaui huius anni exiturus sit uerus studiosus siue fautor Latinitati necne, quod magis in dies dubito prospiciens meo de scriptorio quid plerique collegae tum Hispani tum aliarum gentium de usu linguae Latinae Graecaeque iudicent, utpote qui linguas modernas discere magis in dies malint (exceptis uidelicet Britannis) quam sermonem eum, cuius magistri sunt, melius scire et callere loquendo aut scribendo.

Comentarios

Entradas populares de este blog

De reditu

Angiportum perangustum

Orbergiana uaria